ราก – คั้นน้ำทาแก้พิษตะขาบกัด ต้มน้ำดื่มแก้ร้อนใน แก้พิษไข้ พิษโลหิต ฟอกโลหิต แก้ท้องเสีย ความดันโลหิตสูง แก้มะเร็งลาม มะเร็งกรามช้าง ทำเส้นเอ็นยืดและทำให้อาเจียน

เปลือกลำต้น – ตำพอกเป็นยาห้ามเลือด สมานแผล แก้ฟกช้ำดำเขียวอันเกิดจากการหกล้มหรือกระแทก ต้มน้ำดื่มแก้ท้องร่วง

ใบ – ต้มน้ำอาบเป็นยาลดไข้แก้ผิวหนังเป็นผื่นคัน มีน้ำเหลือง ผิวหนังเป็นแผล ดื่มแก้บิดแบคทีเรีย ฝีคัณฑะสูตรและแก้โรคความดันโลหิตสูง

ดอก – ใช้เข้ายาเย็น เป็นยาระบายท้อง

ผลอ่อน – แก้เสมหะในคอ เสียงแหบ บำรุงเนื้อหนังให้บริบูรณ์ แก้พรรดึก และแก้พยาธิในลำไส้

ผลแก่ – แก้เจ็บคอ คอแห้ง คอตีบ แก้กระหายน้ำ แก้เสมหะในลำคอ แก้สะอึก แก้ไอ โรคลักปิดลักเปิด แก้ลม แก่ไข้ แก้หวัด ระบายท้อง แก้ท้องเสีย ขับปัสสาวะ และเป็นยาบำรุงหัวใจ

เนื้อจากผลตากแห้ง – ภายนอกใช้เป็นยาฝาดสมานแผล ภายในใช้แก้บิดแก้ท้องเสีย และริดสีดวงทวารหนัก ใช้ควบคู่กับธาตุเหล็ก แก้โรคดีซ่าน และช่วยย่อยอาหาร หมักให้เกิดแอลกอฮอล์ดื่มแก้อาหารไม่ย่อย แก้ไอ และแก้โรคดีซ่าน

ที่มา : สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง (องค์การมหาชน)